بيراهه‌اي به نام وهابيت
عصر شیعه - اين اثر، ضمن ارايه گزارشي از فتواهاي دروغين وهابيان و منحرفان به جايگاه واقعي اهل‌بيت(ع) در سنت پرداخته، آنها را تنها راه توسل براي رسيدن به حق مي‌داند.
اغلب زائران با بصيرت و آگاهي به زيارت قبور امامان و فرزندانشان مي‌روند، اما فرقه ضاله «وهابيت» كوچك‌ترين بينش و تعهدي در كارشان ندارند. لذا زيارت، توسل و تبرك را شرك مي‌دانند و هركسي به غير از خودشان را كافر دانسته، ريختن خونشان را مباح مي‌دانند!
به قول پيامبر اعظم(ص) عده‌اي كورند؛ «آن كسي كه بينايي‌اش را از دست داده كور نيست، كور كسي است كه بينش و بصيرت ندارد.»
«محمدبن عبدالوهاب» بنيانگذار و مروج افكار وهابيت در قرن دوازدهم، مسلمانان را به جرم توسل به انبياء و اولياي الهي، مشرك قلمداد كرد. او فتوا به تكفير آنان داد و خونشان را حلال و كشتن آنان را جايز و اموال آنان را جزء غنايم جنگي به حساب آورد. در نتيجه با اين فتوا، هزاران مسلمان بي‌گناه به خاك و خون كشيده شدند. هم اكنون نيز وهابيت در كشورهاي مختلف با ذبح و ترور مسلمانان، بزرگ‌ترين خدمت را به دشمنان اسلام كرده و مي‌كنند.
امام جماعت مسجد فاطمه زهرا(س) كوي علوي اهواز و امام جمعه سابق شهر ساوجبلاغ در يك سال گذشته توسط گروه افراطي وهابيون و صوفيان در مقابل منزلشان به شهادت رسيدند. فيلمي كه توسط گروه‌هاي تكفيري انصارالسنه، طالبان، جندالله و فتح‌الاسلام توزيع شده است در زير پرچم مشكي «لا اله الا الله محمد رسول الله» يك پليس عراقي كه شيعه است سر بريده مي‌شود و سرش را روي بدنش مي‌گذارند. 13 كارگر شيعي عراقي با دستان بسته و بدون هيچ‌گونه توجيهي در چهار مرحله تيرباران مي‌شوند. سه جوان شيعه ديگر عراقي پس از اين‌كه با بنزين آغشته مي‌شوند به درون چاه آتش افكنده شده و...
وهابيت در حالي كه تاكيد بر اجراي آموزه‌هاي قرآني و پيروي از انصار حضرت رسول(ص) را دارد، دست در دست صهيونيزم بين‌الملل و آمريكاي جنايتكار، به اجراي نقشه‌هاي شوم خود عليه مسلمانان و حتي سني‌هاي سنت‌گرا مي‌پردازد. آنها تشيع را تنها دشمن خود مي‌شناسند و با بهانه‌هاي واهي به كشتار و قتل عام برادران شيعه مي‌پردازند. اگر توسل و تبرك شرك است پس چه پاسخي براي آيات قرآن و رواياتي كه در كتب اهل سنت آمده است، دارند؟
در آيه 93 تا 96 سوره يوسف مي‌خوانيم: «يوسف گفت: پيراهن من را با خود ببريد و بر صورت پدرم بيفكنيد تا دگربار بينا شود... وقتي بشير آمد و آن پيراهن را بر صورت يعقوب افكند، ناگهان پدر بينايي‌اش را به دست آورد...». از اين آيه بر مي‌آيد كه حضرت يعقوب(ع) ديدگانش را از دست داده بود و حضرت يوسف(ع) از بشير خواست كه پيراهن را بر روي صورت پدر بيندازد تا از كوري شفا يابد. خداوند قادر بود كه حضرت يعقوب را بدون پيراهن يوسف بينا كند اما باري‌تعالي براي همه كارها واسطه و وسيله قرار داده تا مردم بفهمند كه اين واسطه‌ها شرك نيستند.
در كتاب صحيح بخاري، كه از كتاب‌هاي اهل سنت است، حديثي در باب تبرك از دستان پيامبر(ص) نقل شده است: «رسول خدا(ص) ظهر روز گرمي به سوي بطحاء رفت، پس وضو گرفت و نماز ظهرش را دو ركعت و نماز عصرش را دو ركعت خواند... پس مردم برخاستند و دست پيامبر را مي‌گرفتند و دست‌ها را به صورت خود مي‌ماليدند...». از اين حديث معلوم مي شود كه تبرك به پيامبر عظيم‌الشان اسلام(ص)، نه تنها نكوهيده نيست؛ بلكه عملي مورد تاييد رسول گرامي اسلام(ص) و اهل‌بيت(ع) مطهرش مي‌باشد.
چاپ نخست كتاب «تنها راه» در شمارگان 2000 نسخه، 88 صفحه و بهاي 8000 ريال راهي بازار نشر شد.
منبع» خبرگزاری کتاب ایران