آْموختن آداب زيارت علي(ع) از يكسني
عصر شیعه - به گزارش «تابناک» متن این یادداشت به شرح زیر است:
برش نخست: ديروز
اسفند سال 1387 به اتفاق جمعي از دوستان مجمع تشخيص و مجلس و چند تن از اعضاي مجلس خبرگان به همراه آقاي هاشمي رفسنجاني بنا بر دعوت آقاي جلال طالباني، رييس‌جمهوري عراق به بغداد سفر كرديم. در آن سفر، توفيق زيارت بارگاه متبركه ائمه نيز نصيبمان شد. از قضا، در جمع ما يكي از روحانيون اهل سنت، جناب آقاي شيخ‌الاسلامي حضور داشتند كه ما را در زيارت قبور ائمه همراهي مي‌كردند. اين نكته برايم قدري عجيب مي‌نمود و در فكر بودم كه انگيزه ايشان را از اين كار بفهمم. هنگام زيارت بارگاه اميرالمومنين (ع) حادثه عجيبي رخ داد.
من و آقاي رضا سيف‌اللهي و همچنين آقاي شيخ‌الاسلامي وارد حرم مطهر شديم. من سلامي دادم و مستقيم از حياط حرم گذشتم و به در ورودي ضريح رسيدم، اما متوجه شدم كه آقايان داخل نيامده‌اند. صبر كردم تا رسيدند. از آقاي سيف‌اللهي پرسيدم كه چرا دير كرديد؟ پاسخ داد: «من هم خواستم پشت‌سر شما وارد شوم، اما آقاي شيخ‌الاسلامي دست مرا گرفتند و گفتند كه كجا؟ شما بايد چند دقيقه‌اي مقابل در حرم بايستي و اجازه بگيري. پرسيدم چطور؟ گفت كه بايد با نگاه كردن به ضريح قلبت را متوجه امام(ع) كني و پس از آنكه احساس كردي امام (ع) پذيرفته، وارد حرم شوي». اين جملات چنان من را در آن لحظه منقلب ساخت كه عرق شرمساري بر پيشاني‌ام نشست. در حرم امام علي (ع) يك نفر سني آداب عشق به علي را به ما آموخت.
برش دوم: امروز
امروز نزديك به دو سال از آن واقعه مي‌گذرد. يك سال پيش دشمنان اسلام قلب آقاي شيخ‌الاسلامي را نشانه رفتند و او را به شهادت رساندند. از همان گروه‌ها، امسال در ايام محرم نزديك به چهل نفر از برداران شيعه و سني را به شهادت رساندند. گاهي دشمنان چنان از برگزاري مراسم عزاداري حسيني وحشت دارند كه با بمب و سلاح به جان عزاداران مي‌افتند، به گونه ای كه نه تنها وجود زن و بچه هم مانع بروز كينه و عداوت آنها نمي‌شود، بلكه حتي به برادران و خواهران اهل سنت نيز رحم نمي‌كنند. البته مشابه اين اقدام نزديك به بیست سال است كه در پاكستان و حدود ده سال است كه در عراق اتفاق مي‌افتد.
برش سوم: اسلام حسيني ـ اسلام يزيدي
اسلام حسيني، تنها مربوط به شيعيان نيست. بسياري از برادران و خواهران اهل سنت نيز در ايام محرم در سوگ حضرت امام حسين (ع) اشك مي‌ريزند. يزيديان هم همه جا هستند حتي در ميان شيعيان هم ممكن است باشند. حال بايد از خود بپرسيم كه آيا ما حسيني هستيم يا يزيدي؟
حسيني بودن يك نشانه مهم دارد و آن چيزي نيست مگر مقابله با ظلم و انحراف از اسلام. خواه ظالم گروهي افراطي و بمب‌گذار باشد، خواه قدرتي بين‌المللي. قيام امام حسين (ع) براي اصلاح جامعه اسلامي بود. پس از پيامبر اكرم (ص) انحراف‌هاي عميق زيادي در جامعه رخنه كرده بود، چنانكه حتي ظواهر اسلامي نيز در معرض تهديد قرار گرفت؛ يعني حتي نمادهاي اسلام در حال نابود شدن بود.
اگر قيام حسين (ع) صورت نمي‌گرفت، بي‌شك امروز نه سني وجود داشت و نه شيعه‌اي؛ اما قيام امام (ع) يك راه بود، نه صرفا اقدامی مقطعي؛ راهي براي بازسازي مداوم جامعه اسلامي. افتخار شيعه نيز بايد همين باشد كه از طريق زنده نگهداشتن ياد و نام امام حسين (ع) در مراسم عزاداري مرام و مكتب ايشان را زنده نگه دارد. اسلام حسيني، اسلامي است كه نياز به اصلاحات مداوم دارد؛ اما اسلام يزيدي، اسلامي راكد و مرده است.
مهمترين راهبرد امام براي اصلاح جامعه، امر به معروف و نهي از منكر بود. خود ايشان فرمودند:
«اني لم اخرج اشرا و لابطرا و لا ظالما و لا مفسدا و انما خرجت لطلب الاصلاح في امه جدي ان امروا بالمعروف و نهي عن المنكر»؛
«من برای خودنمايي و تبليغ قیام نكردم و قصد ظلم و فساد هم ندارم، بلكه قصد من اصلاح امت رسول خداست و راه و روشي كه برگزيده‌ام امر به معروف و نهي از منكر است.»
آن حضرت در قيام خود امر به معروف و نهي از منكر را به سه روش انجام داد:
1 ـ جهاد زباني و قلمي: امام(ع) از همان آغاز قيام خود، كوشيد با زبان و قلم و به شكل انتقاد و نصيحت و ارسال نامه، جامعه را بيدار كند. آن حضرت هيچ‌گاه پا از دايره ادب فراتر ننهاد و قواعد لازم براي گفت‌وگو را، حتي در برابر دشمنانش، رعايت فرمود.
2 ـ جهاد رفتاري: بيعت نکردن امام (ع) با يزيد، نقطه اوج جهاد رفتاري ايشان بود. برخی همراهي‌ها مي‌تواند كمك به ظلم و ستم باشد؛ بنابراين، تاييد نکردن يا همراهي نكردن با ظالم، خود فريضه و تكليفی الهي است.
3 ـ جهاد دفاعي: دفاع امام (ع) از خود و يارانش در برابر حملات لشكر يزيدي، اقدامي از نوع امر به معروف و نهي از منكر بود، زيرا چه در صورت پيروزي چه در صورت شهادت، نتيجه كار عليه ظلم و ستم بود و ديديم كه چنين شد و ايشان با شهادت خود جنبش اجتماعي بزرگي را تأسيس فرمودند كه در طول تاريخ، سرچشمه قيام‌هاي بسياري عليه ظلم و فساد شد و این پیام امام حسین (ع) برای آیندگان است.