
ویترینهایی زیبا که فاقد اثرگذاری بهینه هستند؛ مدیون بیتالمال نشویم
عصر شیعه ـ حجتالاسلام والمسلمین احمد شرفخانی، معاون فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه به آسیبهایی که فعالیتهای فرهنگی را در قالب برپایی همایش، نمایشگاه و نشست و ... تهدید میکند اشاره و عنوان کرد: برنامه ریزی و سیاست گذاری فعالیتهای فرهنگی باید براساس چشمانداز نظام مقدس جمهوری و بیانات امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری باشد.
وی با تأکید بر اینکه رویکرد فعالیتهای فرهنگی باید ترویج فرهنگ قرآن و اهل بیت(ع) باشد، گفت: اما امروز فعالیتهایی که بعضا هیچ ارتباطی با مباحث دینی ندارد و در برخی موارد خلاف موازین دینی است نیز با عنوان فعالیت فرهنگی مطرح و از بودجه بیتالمال برای آن هزینه میشود.
حجتالاسلام شرفخانی ادامه داد: سیاست گذاریهای کشور در زمینه فعالیتهای فرهنگی باید بر اساس تدابیر ارزشمند مقام معظم رهبری و امام راحل و هدف گذاری نیز باید مواجهه با تهدیدات نرم دشمن باشد.
اجرای برنامههای فرهنگی تأثیرگذار مستلزم دشمن شناسی
وی با اشاره به اینکه برخی مسئولان فرهنگی هنوز جنگ نرم دشمن را به درستی باور نکردهاند، گفت: دشمن شناسی نیاز اجرای برنامههای تأثیرگذار فرهنگی است، بنابراین باید از تمامی فرصتها و امکانات در مقابله با جنگ نرم دشمن استفاده و برنامهریزی دقیق داشت.
وی با اشاره به اینکه برخی برنامههای فرهنگی حالت ویتریتی پیدا کردهاند و با در برداشتن ظاهری جذاب و زیبا فاقد اثرگذاری بهینه هستند تصریح کرد: ارتقای سطح معرفتی عموم مردم در مقابله با جنگ نرم دشمن نیازمند برنامههای مدون و هدفمند است.
شناخت ابزارها و امکانات روز
حجتالاسلام شرفخانی شناخت ابزارها و امکانات روز برای هرچه تأثیرگذارتر کردن فعالیتهای فرهنگی را یک اصل خواند و گفت: برخی ابزارهای مورد استفاده قابلیت انطباق با نیاز و علاقهمندی جوانان را ندارد.
وی مخاطب محوری را اصل دیگری در اجرای برنامههای فرهنگی تأثیرگذار دانست و گفت: اگر میخواهیم در برابر هزینهای که صرف برپایی فعالیتهای فرهنگی میشود مدیون نباشیم، باید در انتخاب مخاطب دقت کنیم. گاهی هزینههای سرسام آوری برای موضوعی خرج میشود که مخاطب نیز این موضوع را قبول داشته و در این زمینه نیاز به آموزشی ندارد.
حجتالاسلام شرفخانی با تأکید بر اینکه برنامههای فرهنگی باید از کار تبلیغاتی به سوی کار تبلیغی پیش روند، اظهار کرد: گاهی اعضای یک مجموعه در قالب یک همایش به دور هم جمع میشوند و با درنظر گرفتن یک عنوان دینی هزینه بالایی را خرج میکنند در صورتی که خروجی فعالیت آنان تبلیغات عملکرد همان سازمان مربوطه است نه تبلیغ و ترویج فرهنگ دینی و قرآنی.