هنر اسلامی مظلوم واقع شده است
مگر این مملکت امام زمان نیست این مملکت همه چیزش باید امام زمانی باشد از هنرش تا دینداریاش، سینمایش باید امام زمانی باشد، خدایی ناکرده کاری نکند که قلب آقا گرفته شود، آقا قلبشان از چه میگیرد؟ معلوم است از این جوانی با دیدن یک منظره دلش بلرزد، بیحجابی و بیحیایی ببیند و به گناه بیفتد، حریمها را باید حفظ کرد، در روایات هست بیبندوباری، فقر و بدبختی و بلا میآورد.
وقتی میگوییم هنر متعال یعنی هنری که ما را بالا ببرد و بر ارزشهای اخلاقی که داریم چیزی را بیفزاید نه این که ما را اسفل السافلین ببرد و موجبات هلاکت ما در دنیا و آخرت را باعث شود؛ هنر اسلامی خیلی مغفول است و مظلوم واقع شده است وقتی میخواهیم درباره نماز کاری کنیم میتوانیم از قبل و بعد آن شروع کنیم یعنی از همان وضو و بعدش هم از آثار و برکات معنویاش بگوییم همه اینها دیدنی است؛ شوق بنده برای عبادت دیدنی است، تاثیر عبادت در زندگی حرف مهمی است، عبادتی که از گناه ما را باز ندارد که عبادت نیست حتما لازم نیست قنوت و سجود را نشان بدهیم. کجا اینها کار شده است؟ نمازمان را میخوانیم و زندگیمان هم چنان با گناه است؛ دین ما با زندگیمان باید باشد و جدا نیتس. اگر مذهب را نمیخواهیم تبلیغ کنیم پس لااقل تخریبش هم نکنیم؛ اگر نمیخواهیم از مرگ و معاد حرف بزنیم، چرا این قدر بیخیالی وبیقدی را رواج میدهیم انگار نه انگار عقابی هم در کار هست، همهاش شده خوردن و غیظر کردن و شهوترانی؛ این که نمیشود.