بررسی نقش احمدبن موسی(ع) در پیشبرد تشیع در فارس
موسوی افزود: بعد از شهادت امام حسین(ع) در کربلا امام سجاد(ع) به همراه عمه گرامی خود پرچم‌دار اسلام شدند و در زمان امام باقر(ع) یک موقعیت تاریخی پیش آمد و ایشان با گسترش حوزه‌های علمیه شروع به نشر متون شیعه کرده و امام صادق(ع) نیز با ادامه دادن راه پدر بزرگوارش توانست علوم اسلام را تدوین کند و با تربیت بیش از 4هزار شاگرد که اکثر آنان بزرگان شیعه و حتی اهل‌سنت را تشکیل می‌دهند خدمت بزرگی به راه نشر احکام اسلام و مذهب شیعه کردند.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: امام جعفر صادق(ع) برای حفاظت از جانشین خود که امام موسی‌بن جعفر(ع) بود در وصیت‌نامه خود نام 5 نفر که فرماندار مدینه، همسر امام، منصور دوانیقی، یکی از فرزندان دیگر و امام موسی‌کاظم(ع) بودند را آورده و از این طریق با به شهادت رساندن ایشان توسط منصور دوانیقی که خلیفه وقت بود خودداری کردند.
موسوی اظهار کرد: در زمان امامت امام موسی‌کاظم(ع)، ایشان برای آقا احمدبن موسی(ع) که فرزند ارشد بودند احترام زیادی قائل بود و شیخ مفید در کتاب خود می‌نویسد احمدبن‌موسی(ع) صاحب کرامت و بخشش زیادی بود و پدر بزرگوارش برای وی احترام زیادی قائل بود و او را بر دیگر فرزندان مقدم می‌دانست و حتی وقتی او به مجلسی که پدر حضور داشتند وارد می‌شد امام موسی‌بن جعفر(ع) تمام‌قد در مقابل او بلند می‌شد.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به کرامت، بزرگواری و سخاوت طبع احمدبن‌موسی(ع)، خاطرنشان کرد: بعد از شهادت امام موسی‌بن جعفر(ع) مردم گروه گروه خدمت آقا احمدبن‌موسی(ع) رسیدند و برای اینکه ایشان فرزند ارشد آن امام همام بود با وی به عنوان امام هشتم بیعت کردند و ایشان هم با مردم دست بیعت دادند و وقتی بیعت تمام شد مردم را با خود نزد امام رضا(ع) بردند و خود با برادر به‌عنوان امام هشتم بیعت کردند و به مردم گفتند امام هشتم و حجت خدا آقا علی‌بن‌موسی(ع) است.
موسوی گفت: زمانی که امام رضا(ع) به امامت رسیدند مأمون که یکی از زیرک‌ترین و دانشمندترین خلفای عباسی بود برای سرپوش گذاشتن بر خیانتی که پدرش به فرزندان پیامبر(ص) کرده بود، برای امام نامه نوشتند و ایشان را به طوس دعوت کردند و از وی خواستند که خلافت را قبول کند و با قبول نکردن امام رضا(ع) مأمون آن بزرگورار را مجبور به پذیرفتن ولی‌عهدی کردند.
وی ادامه داد: فرزندان امام موسی‌کاظم(ع) برای رسیدن به برادر خود راهی ایران شدند و حضرت احمدبن موسی(ع) نیز از راه اقلید وارد استان فارس شدند و وقتی به دروازه شیراز رسیدند به دستور مأمون حاکم وقت شیراز به یاران آن حضرت حمله کرده و آن حضرت و برادران ایشان، حضرت حسین‌بن موسی(ع) و حضرت محمدبن‌موسی(ع) و یاران و همراهانشان را به شهادت رساندند.
موسوی با ابراز اینکه در کتب دینی بسیار از کرامات و فضایل احمدبن‌موسی(ع) یاد شده، بیان کرد: 400 سال پس از شهادت حضرت شاهچراغ(ع) در زمان صفویان قبر ایشان شناسایی شد و بر فراز مزار ایشان گنبد و بارگاهی ساختند و اکنون مردم شیراز افتخار می‌کند که در جوار بارگاه ایشان زندگی می‌کنند.