استخاره مجازی عوام‌گرايانه است، برداشت مستخير از عمق آيات قرآن
عصر شیعه ـ حجت‌الاسلام والمسلمين اديب يزدی، كارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا) با اشاره به بحث استخاره اظهار كرد: آنچه در بدو امر در آموزه‌های قرآنی، سنت رسول خدا(ص) و سيره معصومين(ع) مورد توجه بوده است كه انسان در زندگی بايد صاحب امر و اراده باشد و خداوند آدم‌های با عزم و اراده را خيلی دوست دارد و اينچنين می‌پسندد كه انسان‌ها منويات خود را با عزم و اراده، پيش ببرند.
وی ادامه داد: هر مطلبی كه سبب ترديد، وسواس و تزلزل اراده در انسان شود، مورد تأييد اخلاق سيره حضرت اميرالمؤمنين علی(ع) و ديگر معصومين(ع) نيست. گرفتاری ما از آنجا آغاز می‌شود كه بيش از اندازه به استخاره معتاد می‌شويم. در اين زمان، انسان در تمام كارها از عزم و اراده لازم برخوردار نيست و دچار مشكلاتی می‌شود. استخاره به حوزه ترديد معطوف می‌شود، ترديدی كه تحقيق، مشورت، بصيرت و چشم باز به هيچ عنوان انسان را به نتيجه نرساند و در چنين مواردی انسان می‌تواند استخاره كند كه هر چند برخی از علما در اين حد هم زير بار نرفته‌اند.
اين كارشناس قرآنی تصريح كرد: البته نظرات مختلفی درباره استخاره از سوی علما جاری است كه برخی از آنها اعتقادی به استخاره دارند و عده‌ای ديگر اين امر را نمی‌پسندند. گروه سوم هم عند‌الترديد و عند‌الشبهه است، به اين معنی كه يه سری جمله اعتقادی دارند كه انسان را از ترديد و گرفتاری نجات می‌دهد كه البته بنده جزو گروه سوم هستم.
وی با اشاره به استخاره مجازی گفت: اصل استخاره انتزاعی است كه مستخير از خود آيه قرآن می‌كند. به اين معنی كه شايد در آيه‌ای به ظاهر عذاب باشد اما همان آيه پس از تحقيقات و مراجعه به تفاسير مختلف، وعده و بشارت است. اگر با چشم ضعيف به اين موضوع نگاه كنيم، نتيجه استخاره بد و اگر با چشم وعظ باشد، آن استخاره خوب می‌شود.
حجت‌الاسلام اديب يزدی اظهار كرد: آن كسی كه استخاره می‌كند بايد محقق باشد چرا كه حرف اصلی را مستخير می‌زند. در برنامه‌های كامپيوتری آيات را بنا به دلايل خودشان به خوب و بد تقسيم می‌كنند و با هر بار كليك اين آيات مشاهده می‌شود. قرآن اقيانوسی است كه گاهی آرام و گاهی مواج است. تفاوت اصلی قرآن با ساير كتاب اين است كه قرآن كتاب ما سخن می‌گويد و عجايب زيادی دارد. آنلاين كردن آن اشتباه است.
وی بيان كرد: نگاه عوامانه و سطحی و غيركارشناسانه از قرآن كه بالاترين ميراث عالم هستی در اختيار ماست، اشتباه است. قرآن بايد دست اهلش قرار بگيرد و با يك نگاه كارشناسانه و عميق و آن اصل كمال در قرآن كه فقط خدا می‌داند، پيش برود. نمی‌توان آيات را با نگاه سطحی به خوب و بد تقسيم كرد و با اعتماد به اين نتيجه سطحی، زندگی‌مان را بر مبنای آن قرار دهيم. ضمن اينكه اين نوع نگاه انسان را عوام بار می‌آورد و انسان را معتاد به يك بد و خوبی می‌كند كه در تمام زمينه‌ها دچار ترديد می‌شود، بنابر اين بايد از اين‌گونه مراجعات خودداری و به خدا توكل كرد و مسير زندگانی را پيش برد.
اين كارشناس قرآنی تصريح كرد: هيچ يك از نرم‌افزارها و استخاره‌های آنلاين مبنای اعتقادی و علمی ندارد و نمی‌تواند گره‌ای از كار مردم را باز كند. قرآن نفس است و جريان دارد. كسی می‌تواند از قرآن برداشت صحيحی داشته باشد كه هم اهل فن باشد و هم اهل فضل. البته اين جمله به اين معنی نيست كه قرآن را از دست مردم بيرون بياوريم، بلكه می‌خواهيم از هرگونه عوام‌زدگی و حركات شتاب‌آلود و غيرتخصصی نسبت به قرآن جلوگيری كنيم.