
غالب تفاسير قرآن در كشور داراي اشكال است
عصر شیعه ـ عزيزالله جويني شاهنامهپژوه و استاد بازنشسته دانشگاه تهران در نشست تخصصي قرآن و ادبيات كه در نوزدهمين نمايشگاه بينالمللي قرآن كريم برگزار شد، اظهار داشت: «تفسير نسفي» توسط محمد بن عمر نسفي نوشته شده است و هنوز در آن زمان شيعه در بين مردم ماوراءالنهر رواج نداشته است و مردم آن سرزمين شافعي يا حنفي بودند.
وي افزود: نثر اين تفسير مانند شعر است همانند سورههاي كوتاه قرآن موزون و آهنگين است تنها كتاب تفسيري است كه شيعه و سني ميتوانند آن را بخوانند و دچار اختلاف نشوند، كتاب ديگري كه ميتوانم شيعه و سني با هم بخوانند و اختلاف نداشته باشند شاهنامه فردوسي است.
جويني با بيان اينكه اين تفسير 10 بار بسمالله را تفسير كرده است، گفت: تنها تفسير قرآني كه بين تمام تفسيرها و زبانهاي مختلف بسم الله را تفسير كرده است «تفسير نسفي» است.
اين شاهنامه پژوه ادامه داد: متن اين تفسير مانند شعر موزون است و نثرش عين شعر از صنايع لفظي و معنوي مانند ملمع، لف و نشر برخوردار است.
وي با انتقاد از وضعيت تفسير در ايران گفت: غالبا تفسيرهايي كه در كشور منتشر ميشود داراي غلط است بطور مثال آيه ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ در قالب اين تفسيرها به اين صورت تفسير شده است كه در هدايت اين كتاب شكي نيست در حاليكه معني اصلي آن اين است كه در اين كتاب شكي نيست.
جويني به مورد ديگري اشاره كرد و گفت: در تمام تفسيرهاي مربوط به سوره منافقان اشتباه وجود دارد و در اين تفسير استهزاء را به خدا نسبت ميدهند اين در حالي است كه در تفسير مجمعالبيان تأكيد شده است نسبت دادن استهزاء به خدا اشتباه است.
وي با بيان اينكه حوزهها و دانشگاههاي بسيار داريم، گفت: قرآن را بايد نزد استاد ياد گرفت و اگر استاد ديده باشيم از نكتههايي كه در قرآن است غافل نميشويم فقط با ياد گرفتن صرف و نحو عربي نميشود قرآن را تفسير كرد.
وي با اشاره به اينكه در نهجالبلاغه نيز كار كردم، گفت: نهجالبلاغهاي كه كار كردم نسخه اصلي آن متعلق به شاه عباس كبير بوده است 9 سال از اين كتاب ميكروفيلم گرفتم و پي به اين نكته بردم كه در نهجالبلاغه فقط در دو مطلع بسمالله داريم. نخست در عهدهنامه اول و دوم در عهد نامه مالك اشتر است.
وي در پايان خاطرنشان كرد: «تفسير نسفي» ميتواند براي فرهنگستان يك پشتوانه محسوب شود و منبع غني براي زبان فارسي به شمار آيد.