امنيت اخلاقي و فوتبال؛ دو مقوله‌اي كه مقابل يكديگرند
عصر شیعه ـ طرح امنيت اجتماعي كه چند سالي است در كشور اجرا مي شود، نيروي انتظامي را بر آن داشته است تا با انجام كارهاي فرهنگي برخي از معضلات جامعه را بر طرف و فرهنگ هاي نادرستي كه در حال ريشه دواندن در خانواده ها و جامعه است را ريشه كن كند.
احمدي مقدم، فرمانده ناجا معتقد است كه دستگاه‌هاي ديگر جامعه بايد وظايف خود را در زمينه فرهنگي انجام دهند و نگذارند سرريزهايي در جامعه به وجود آيد كه نيروي انتظامي با آن سرريزها برخورد كند ولي متاسفانه كمتر شاهد فرهنگ سازي از سوي ساير ارگان ها بوديم يا شايد آن ها جديت لازم در خصوص برخورد با مسائل غير فرهنگي را نداشتند تا ناگزير نيروي انتظامي عهده دار اين مهم شود.
پرداختن به بحث اخلاق در امنيت اجتماعي ميان ورزشكاراني كه به اصطلاح الگو هاي برخي از جوانان جامعه هستند، در رسيدن به اهداف اصلي جامعه لازم است كه البته الگو بودن برخي از ورزشكاران خود جاي بحث دارد!
به هر حال درست يا غلط ورزشكاران بخشي از الگو هاي جامعه هستند كه بهتر است آن ها را الگو نما بناميم؛ زيرا با بسياري از معيارهاي يك الگوي واقعي فاصله دارند.
بحث امنيت اجتماعي تنها مربوط به مردم عادي جامعه نيست بلكه بايد شامل حال تمام افراد شود و حتي در مورد برخي از افراد از جمله ورزشكاران و فوتباليست ها بايد با شدت بيشتري اجرا شود .
زماني كه يك بازيكن فوتبال در ميدان مورد حمايت و تشويق هوادارانش قرار مي گيرد و همه جوانان او را مي شناسند، پس بايد بيش از گذشته به بحث اخلاقيات و امنيت اجتماعي او در جامعه توجه شود و بيش از يك شهروند عادي از او انتظار مي رود.
ولي متاسفانه به اخلاقيات اين قشر از جامعه آن طور كه بايد و شايد پرداخته نمي شود و شاهديم كه اين الگو نماها با پوشش خلاف عرف جامعه، گردن بند و مدل موهاي عجيب و غريب در خيابان ها حضور مي يابند و گاهي نيز در حالي كه از مشروبات الكلي استفاده كرده اند در خيابان هاي تهران رانندگي مي كنند و زماني هم كه توسط نيروي انتظامي دستگير مي شوند با ضمانت مدير باشگاه آزاد مي شوند.
مطمئنا قدم زدن در خيابان ها در حالي كه قلاده سگ خود را در دست گرفتند و نيز حضور در مهماني هاي شبانه در خور يك به اصطلاح الگوي جامعه نيست و انتظار مي رود كه بحث امنيت اجتماعي در اين موارد نيز جدي گرفته شود.
خالكوبي برخي از بازيكنان فوتبال هم كه اين روزها اخبار رسانه ها شده و عكس هاي منتشر شده از تصاوير روي ساق پا و بازوي بازيكنان در حالي است كه اين عمل در فرهنگ ايراني اسلامي ما مقبول نيست.
مشاهده چنين رفتارهايي از يك فوتباليست معروف نسبت به يك فرد عادي تخريب فرهنگي بيشتري دارد و بايد برخورد با اين مسائل نيز بسيار جدي تر باشد و رسيدن به جايگاه ايده آل اخلاق در ميان برخي از ورزشكاران جديت بيشتر فدراسيون فوتبال را مي طلبد.
باز بر مي گريم به اين مطلب كه «دستگاه‌هاي ديگر جامعه بايد وظايف خود را در زمينه فرهنگي اجتماع انجام دهند و نگذارند سرريزهايي در جامعه به وجود آيد كه نيروي انتظامي با آن سرريزها برخورد كند» لذا فدراسيون فوتبال به عنوان بخشي از جامعه كه با فوتباليست ها در ارتباط است بايد با ريشه يابي اين مشكل و برخورد قاطع با اين گروه از ورزشكاران مانع از بروز مشكلاتي از اين دست شود و در اجراي احكام كميته انضباطي و منشور اخلاقي قاطع تر باشد و طوري رفتار كند كه بازيكن منشوري بعد از چند ماه دوباره به فوتبال باز نگردد.
امنيت اجتماعي در جامعه لازم الاجرا است و همگان انتظار دارند كه با كساني كه سعي دارند فرهنگ هاي غربي و غير ايراني- اسلامي را وارد كنند برخورد كرد و نيابد هيچ گروهي را از اين مورد مستثني كرد به خصوص اينكه كسي در جامعه حتي به اشتباه لغب الگو يا بهتر است بگوييم الگو نما را يدك مي كشد.
پرداختن به امنيت اجتماعي در ميان فوتباليست ها به آن معني نيست كه اين گروه از جامعه در اين زمينه دچار مشكل هستند بلكه تلنگري است به بخش فرهنگي فدراسيون فوتبال كه در خصوص بحث فرهنگي بازيكني كه يك شبه ره صد ساله را رفته است و امروز در بالاي شهر تهران زندگي مي كند، كمي بيشتر تامل كنند.