انتقاد جوان کاشانی، آقای قرائتی خودت را علّاف نکن!

عصر شیعه ـ حجت الاسلام والمسلمین قرائتی در جلسات درسهایی از قرآن گفت: من از 20 سالگی شروع كردم برای جوان‌های كاشان جلسه داشتن. یك نفر گفت: آقای قرائتی خودت را علاف نكن. این جوان‌ها الان بچه‌های نوجوان هستند. 13، 16 ساله هستند جلسه می‌آیند. بعد كه 23، 24 ساله شدند، جوانی‌شان و شهوت و نمی‌دانم مسائلی پیش می‌آید دیگر اصلاً حرف‌های تو را فراموش می‌كنند. گفتم: ببین من در 13، 14 سالگی، این حرف‌ها را به اینها می‌زنم. بعد هم گیرم اینها از كاشان رفتند، از جلسه‌ی من رفتند، اصلاً رفتند كه رفتند كه رفتند. اصلاً فاسد شدند.

فرض كنیم! اگر هم خدای نكرده فاسد شدند، البته فاسد كه نشدند حالا بر فرض چهار نفرشان هم آنطور كه باید باشند نشدند، این وقتی سرش به سنگ خورد، باز مسجد برمی‌گردد. چون یك چیزهایی قبلاً شنیده است. برمی‌گرده مسجد ولی اگر اهل در نوجوانی اینها را نشنود پیر هم كه شود باز مسجد نمی‌آید باز هم می‌رود در پارك می‌نشیند. پایش را در مسجد نمی‌گذارد. ما الآن پیرمرد داریم روزی 4 ساعت در پارك می‌نشیند سالی ده دقیقه در مسجد نمی‌رود. چون این نه خانواده‌اش این را مذهبی كرده، بگذار حرف حق را بزن، اگر امروز اثر نكند بعداً اثر می‌كند.

یكی از مراجع تقلید آقا سید عبدالهادی شیرازی بود حدود 80، 90 سال از مراجع درجه یك. ایشان بحث خارج می‌گفت كه آیا اگر با سحر و جادو كار خوب كردی، باز هم سحر حرام است؟ بعد رفت مثال بزند. گفت: مثلاً كسی بیاید با سحر یك بیابان را گل و بلبل كند. تا گفت:گل و بلبل، یك نفر برگشت گفت: الله اكبر كه بعد از هشتاد سالگی شیراز كار خودش را كرد. چون حاج سید عبدالهادی شیرازی شیرازی بود، شیراز هم شهر گل و بلبل است. وقتی بعد از هشتاد سالگی می‌خواهد مثل بزند، كه سحر مفید می‌گوید: سحر مفید این است كه آدم بیابان كویر را گل و بلبل كند. یعنی می‌خواست بگوید این چیزها ولو بعد از هشتاد سال خودش را بگویید... نشان می‌دهد.

شما ممكن است امروز دختر را در مدرسه چون امورتربیتی هستید، معلمین هستید، شما امروز به این دختر نوجوان حرف‌هایت را بزن. ممكن است بعد این شوهرش فاسد شود، خودش، وضع حجابش، نمازش، اخلاقش، ممكن است هم فرار كند، منحرف شود، شد؟ بعد اگر شما این چیزهای خوب را در سرش كردی، بعد كه سرش به سنگ خورد باز برمی‌گردد. یعنی اثر خودش را نشان می‌دهد. نگو: آقا چه فایده دارد، ما حرف می‌زنیم جامعه اینها را خراب می‌كند.

حرفت را بزن، جامعه اینها را خراب كرد، دوباره جامعه اینها را اصلاح می‌كند. همان جامعه‌ای كه خراب می‌كند، همان جامعه هم اصلاح می‌كند. یك حادثه این طرف می‌آید، یك حادثه برمی‌گردد. مثل آدمی كه دستش به طناب باشد ولو حالا موج هم او را برد، اگر طنابی در دستش باشد بالاخره برمی‌گردد.
منبع» پایگاه اطلاع رسانی درسهایی از قرآن