تجدید چاپ «سیاهپوشی در سوگ ائمه نور(ع) ریشه‌های تاریخی، مبانی فقهی»
عصر شیعه ـ سیاه پوشی در سوگ امامان عزیز مخصوصا مصیبت جانسوز کربلا در دوره کنونی یکی از شعائر شیعه می باشد.
لباس سیاه برای عزاداری شعاری مذهبی است که جلوه آن بر چشمها می نشیند و پیام آن دارای نفوذ بسیاری است. لباس سیاه نشانه عشق و دوستی به ساحت امامان عزیز و اعلام جانبداری از حضرت سید الشهدا در جبهه نبرد خیر و شر است.
شیعه در عزای امام خویش لباس مشکین می پوشد تا درد درون را از مصیبتی که با قتل عزیز فاطمه بر اسلام و بلکه بر انسان رفته است فریاد کند و نفرت خویش را از خیل ظالمانی که چراغ هدایت را کشته و حرمت عدل و فضیلت را شکستند اعلام دارد.
لباس سیاهی که شیعه در هر محرم می پوشد در حقیقت جلوه دود آهی است که خانه دل او را در عزای حسین اندوده است. شیعه با سیاه پوشی خود می رساند که بی چراغ هدایت حسین جامعه تاریک است و جهان بی فروغ.
این کتاب به تبیین ریشه‌های تاریخی و اعتقادی سنت سیاهپوشی در عزای اهل‌بیت(ع) به ویژه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) می‌پردازد و شیوه تدوین و نگارش آن به گونه‌ای انتخاب شده است که در عین بهره‌مندی خواص، برای عوام هم سودمند باشد.
کتاب حاضر در 15 فصل به بررسی ریشه‌های تاریخی و مبانی فقهی سیاهپوشی در سوگ اهل‌بیت(ع) پرداخته است. در این کتاب علاوه بر بررسی های دقیق و متقن ریشه های تاریخی و مبانی فقهی سیاهپوشی در سوگ ائمه نور(ع) بیش از هفتاد صفحه عکس رنگی از مراجع عظام تقلید، علمای اعلام و خطبای کرام و شخصیت های برجسته علمی و ... به چاپ رسیده است.
برخی از فصول کتاب عبارتند از: رنگ سیاه، رنگ پوشش، هیبت وعزا؛ سیاه پوشی در سوگ آل الله؛ رسم جاری اهل بیت و دوستان آنان در تاریخ؛ سیاه پوشی بنی عباس، تمسک به شیعه برای دستیابی به قدرت.